Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Ο σιωπών δοκεί συναινείν

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι από την στιγμή που συμμετέχουμε στην εξουσία και μάλιστα απ’ οποιοδήποτε μετερίζι, συμπολίτευσης ή αντιπολίτευσης, συμμετέχουμε στις όποιες επιτυχημένες ή αποτυχημένες αποφάσεις, είμαστε αυτομάτως συνυπεύθυνοι για τη χρηστή διοίκηση ή ακόμα για την κακοδιαχείριση αυτής.
Δεν νοείται να συμμετέχουμε και όλη την ευθύνη να την έχει μόνον ένας ως εξιλαστήριο θύμα θες ή ως πεφωτισμένος θες; Απ’ την στιγμή που βλέπουμε, ακούμε, ψηφίζουμε κι πολλάκις ανεχόμαστε έστω και δια της σιωπής μας τις όποιες παρατυπίες ή δόλιες συμπεριφορές, τότε είμαστε συνυπεύθυνοι.
Αν βλέπεις τα στραβά, αν δεν σε ικανοποιεί η στάση του, αν δεν σε καλύπτει, τότε παίρνεις άμεσα θέση τοποθετείσαι διαφοροποιείσαι κι αν δεν διορθώσει την πορεία του “σκάφους”, τότε έχεις ιερή υποχρέωση έναντι των ανθρώπων που σε εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους να βγεις να κρίνεις και να καταγγείλεις, να πάρεις σαφείς αποστάσεις από το ατόπημα.